Way Back Into Love (Chapter 24-B)

Way Back Into ~~Love~~

Chapter 24-B

By Rogue Mercado

Isinilid niya ang kanyang cellphone sa bulsa. He even switched to flight mode para hindi siya makatanggap ng anumang tawag o text. That message from Director Lee just ruined his day. Paano nila kakantahin ang Love Story ni Taylor Swift? At isa pa ay magiging imposible na magkaroon ng isang pormal na pageensayo sa pagitan nilang tatlo. He is not good terms with the other lead singers. Naalala niya ring nangako si Jake na hindi na siya nito guguluhin on their last encounter. Siguro ay ito rin ang dahilan kung bakit hindi na ito nagpakita sa emegency meeting na ipinatawag ni Director Lee kanina. Pinandigan marahil nito ang ipinangako sa kanya.

Lumabas na siya ng building ng NASUDI at nahagip ng kanyang mata ang poster na nakapaskil sa labas ng Building. Poster iyon ng naganap na pictorial isang buwan na ang nakakaraan. Kung hindi siya nagkakamali ay kinuha ang larawan na iyon matapos matanggap si Red bilang isang NASUDI lead singer. Sa larawan ay makikita sa bandang kanan si Jake na nakasuot ng puting amerikana. Natawa siya ng bahagya ng makita ang suot nito. Kung gaano kasi kaputi ang damit nito ay kabaliktaran ang budhi nito. His eyes switched at the left corner of the poster. Nakita niya ang larawan ni Red. Taliwas sa nakangiting si Jake ay seryoso naman si Red sa larawan. He is just wearing a simple blue long sleeves with a cardigan on top. Nang tumingin siya sa lalaking nasa gitna ay nakita niya ang sarili niyang larawan. As usual he is wearing a black outfit. He has this gray V-neck shirt and a black vest over it. Siya na siguro ang may pinakamaraming accessories na suot sa poster na iyon. He is not that serious on the poster. He was smiling devilishly. Sa baba ng kanilang mga larawan ay ang mga titulong nakuha nila mula sa mga estudyante mismo. Jake the singing heartrob, Jude the Prince of Rock and Red the Balladeer. Sa parehong larawang ding iyon ay may kanya-kanya silang hawak na mikropono. Ang simbolismo ng kanilang pagiging mang-aawit sa unibersidad. At sa baba ng poster ay ang mga katagang:

The Zenith in Music

NASUDI

Are you one of us?

He silently laughed at the idea na para silang mga Diyos ng Musika na nagbibigay saya sa mga NorthEasterns. If they only knew he told himself. Hindi alam ng unibersidad na iyon ang kwento sa likod ng poster na ngayon ay nakakalat sa campus. Wala ni isa ang makakaalam sa mga gulo na nangyayari sa sinasabi nilang mga NASUDI Lead Singers. Kapag nasa taas sila ng entablado ay ang nakikita lamang ng mga ito ay ang kanilang talento sa musika. But nobody knows the story at the backstage. How ironic.

Sa ilang minutong pagninilay-nilay sa larawan ay nagpasya siyang ipagpatuloy ang paghakbang ng kanyang mga paa. He uttered a wish na sana ay hindi tinotoo ni Red na hihintayin siya nito sa labas ng building. Bigla niya ulit naalala ang sinabi ni Sabrina noong nasa loob sila ng CR kanina.

"I did it by purpose. I broke up with him but he left something in my tummy. Must be a Red Jr." nakangiting wika ni Sabrina sa harap ng salamin habang hinahaplos ang tiyan

Hindi niya alam kung maniniwala siya sa babaeng iyon. But then kung totoo man iyon ay wala siyang dapat ikagalit o ikasama ng loob. Red, after all is a man. At dapat na babae ang makaksama nito. Pumikit siya ng mariin at pansamantalang tumigil sa paglalakad. Hindi niya rin alam kung apektado ba siya o hindi. But whatever he feels that moment shouldn't be entertained.

Sa isiping ito ay napabuntong hininga siya.

Kaagad na nakita niya ang isang kotseng puti sa labas ng building at sa bandang unahan nito ay nakasandal si Red. Nakita niyang nag-angat ito ng ulo at nagtama ang kanilang mga mata. Tinitigan siya nito ng ilang sandali at pagkatapos ay pumasok sa loob ng kotse. Nakita niya ang kotseng iyon sa loob ng bahay nila Red kamakailan lang. Kung iisipin ay maari nitong gamitin ang sasakyan papasok ng unibersidad ngunit ito ang unang pagkakataon na nakita niya na ginamit nito ang kotseng iyon.

"Should I go?" tanong niya sa sarili na para bang may isa pa siyang taong tinatanong sa loob ng kanyang katawan. Nagdadalawa isip siya kung sasakay rin ba siya sa kotse.

Napagpasyahan niyang tumungo sa loob nito at umupo sa tabi ng driver's seat. Kunsabagay ay sinabi nitong hihintayin siya nito sa labas. Nang makapasok siya sa loob ay wala pa rin itong imik at tahimik na pinatakbo ang kotse.

Binabagtas na nila ang daan pabalik sa bahay nito. Wala pa ring paguusap na nagaganap. Panaka-naka ay sumisilip siya sa salaming nasa loob ng kotse. Kung minsan ay nahuhuli niyang nakatitig ito ng mariin sa kanya kung hindi naman ay titigan niya ito at pagmamasdan kung magbabago ba ang seryoso nitong mukha. Kaya minsan ay siya naman ang mahuhuli nitong nakatitig. It was an awkward scene. Sanay siya na siya ag unang kinakausap nito. Mas sanay siya na ito yung unang ngingiti sa kanya and then suddenly ay nag-aasaran na sila.

"Shit!! What am I doing?" bigla niyang tanong sa sarili. Napansin na naman niyang nagpapadala na naman siya sa mga naoobserba niya rito.

Walang anu-ano ay bigla nitong naipreno ang kotse. Kung hindi siya naka seat belt ay malamang na nasubsob na siya sa salaming nasa harapan niya.

"Fuck!!! Kung magpapakamatay ka huwag mo kong isama sa kalokohan mo" bigla niyang sigaw ng matigil ang kotse sa gitna ng kalsada.

Matalim niya itong tiningnan. Nakita niyang nakahwak pa rin ang mga kamay nito sa manibela. Kung babasagin lang siguro ang mga manibela ng kotse ay kanina pa naging bubug iyon sa tindi ng pagkakakapit nito. Wari kasing may pinipigil ito o kinikimkim sa loob na anumang sandali ay nagbabadyang sumabog. Maya-maya pa ay nilingon siya nito. Naroon pa rin ang seryosong reaksyon nanakita niya simula kaninang umaga sa NASUDI Bldg. Tinitigan siya nito ng mariin na parang tinatantiya kung ano ang maari nitong sabihin sa kanya. Ilang sandali pa ay hindi na ito nakatiis sa pagtititigan nila at kaagad na nagsalita.

"Pwede ba tayo magusap sa labas?" seryosong wika nito sa kanya at agad na lumabas ng sasakyan nang hindi na hinihintay ang sagot nito.

Sumunod naman siya rito at nakita niyang nakaparada ang sasakyan sa tabi ng kalsada. Sa gilid nito ay isang luntiang kaparangan na waring nagiimbita ng sariwang hangin. Nahawakan niya ang dalawang braso sa samyo ng malamig na hangin. Pagkatapos ay hinarap niya ito at tiningnan itong nakasandal sa paanan ng kotse.

"Alam ko nahihirapan ka na sa pagtira sa bahay. Ngayon kumbinsido na ko na hindi na nga ikaw yung nakilala kong Adrian. Kung ibang tao ka na nga, wala na akong magagawa dun." panimula ni Red sa kanya. Hindi siya nito tinititigan.

Hindi rin siya makapagsalita. His usual routine of fighting back on people's words seem to vanish at the moment. Wala siyang mahagilap ni isang salita para barahin ito. Wala siyang nagawa kundi ang makinig ng mabuti sa mga susunod pang sasabihin nito.

"Kung gusto mong umalis sa bahay bukas. You can. Hindi na kita pipilitin na magstay sa bahay kung araw-araw naman tayong mag-aaway. Hanggat maari ay ayaw kong umabot sa pagkakataon na magkakasakitan tayo dahil lang sa hindi na natin kilala ang isa't isa."nakatingin pa rin sa malayo ito na para bang hindi siya kayang harapin.

May kung anong sakit ang dala ng mga sinabi nito sa kanya. Ngunit hindi siya nagpahalatang apektado sa mga sinasabi nito. Nakatingin na rin siya sa malayo na para rin bang ayaw niyang masilip nito na apektado siya sa bawat salitang ipinupukol nito sa kanya ngayon. Inayos niya ang pagiisip at kaagad na humanap ng maari niyang sagot sa mga sinabi nito.

"Make it this evening. I want to get out of your house this evening." sa wakas ay nahagilap niya rin ang lakas para sagutin ito. Wala na sigurong saysay na ipagpabukas pa ang pagalis niya sa bahay nito. Ngunit bago siya umalis ay gusto rin niyang makapagpaalam ng maayos sa nanay ni Red. Kahit papano ay naging magiliw ito sa kanya kahit isang araw lang siyang natulog doon. Saka kailangan niya rin isalansan muli ang kanyang mga damit sa kanyang maleta dahil nakalagay lahat ng ito sa isang cabinet.

"Look. Dont take this na pinapalayas kita. Its just that ayaw kitang mahirapan sa.." hindi nito natapos ang sasabihin ng bigla niyang pinutol ito.

"No. Hindi ako nahihirapan. I just want to be out of your house, as simple as that"

"Pwede mo naman ipagpabukas iyan."

"This evening."

Sa wakas ay humarap ito sa kanya at muli siya nitong tinitigan. Siguro ay inaarok nito ang kanyang sagot kung gusto nga ba niyang umalis ngayong gabi. Napabuntong hininga ito bago nagsalitang muli.

"Ok" wala saloob na sagot nito sa kanya.

Hindi na siya nagsalita pa para matapos na ang kanilang paguusap. He never thought that it would end up that easy. Kanina lang ay pinapakalma niya ang sarili na hindi siya dapat mag-alala sa nalalabing dalawang araw na pagstay niya sa bahay ng mga Antonio but here he is at ilang oras na lang at aalis na siya sa bahay na iyon.

"Pero may kundisyon ako bago ka umalis" mabilis nitong pagabala sa malalim niyang pagiisip

Napa kunot ang noo niya ng marinig ang huling sinabi nito. So this wont be that EASY? wika niya sa sarili ng marinig sinabi nito.

"Ano iyon?" balik tanong niya dito. Kung gagawin niya ang kundisyong ito ay magiging madali na lang ang lahat. Besides, he can do everything. Alam niyang makakaya niya kung anuman ang ipapagawa nito.

"Gusto kong bago ka umalis.. Gusto kong makilala si Jude Dela Riva.. at gusto ko rin ipakilala ang sarili ko sa kanya"

Tinimbang niya ang mga sinabi nito. Tama ba ang mga naririnig niya? May isang taong gusto siyang makilala. May isang taong gustong bigyan ng atensyon kung sino siya. Bigla siyang napipi sa sinabi nito sa kanya.

Sa kawalan ng salita ay tumango na lang siya bilang pagtugon.

Nang makita siyang tumango ay inilahad nito isang kamay at saka muling nagsalita.

"Sige... ako nga pala si Red Antonio.. Pwede mo kong tawaging Red.. pwede ring babe" wika ni Red sa kanya saka siya kinindatan. Nakita niya uling nakangiti na ulit ito. Na para bang nawala yung seryosong Red na kausap niya kanina.

Inirapan naman niya ito bilang pagtugon alumpihit pa rin siya kung tatangapin ang kamay nito. Para lang silang bagong magkakilalang kliyente na kailangan pa ang pormal na pagpapakilala.

"Ganyan ka ba talaga kataray?" natatawang tanong nito sa kanya. Hindi pa rin maalis ang ngiti nito sa kanya.

"God... anong ginagawa ng lalaking ito sa akin?" tanong niya sa sarili. Sa huli ay tinanggap niya na lang ang kamay nito para mawala ang kanyang pagaalangan.

"Jude.. Jude Dela Riva" pakilala niya rin dito ng abutin niya ang mga kamay nito.

Sa di maipaliwanag na dahilan ay may naramdaman siya kuryente ng magkahawak ang kani-kanilang palad. Bumilis ang tibok ng puso niya ng hawakan niya ang kamay nito. Napansin niya ring biglang naging seryoso ulit ang mukha ni Red ng hawakan niya ang kamay nito.

"Ahm... ah... eh ... Jude?" alangang tanong ni Red sa kanya. Magkahawak pa rin ang kamay nila.

"B..bakit??" gusto niyang batukan ang sarili kung bakit siya nauutal. Gusto niyang bawiin ang kamay niya mula rito ngunit hindi niya magawa.

"Pwede ba kitang tawaging Moks?? Kung OK lang" tanong ni Red sa kanya.

"Yeah.. Ok lang" sagot niya ng hindi pa rin niya inaalis ang kamay niya sa pagkakahawak sa kamay nito.

"Ah..eh.. Moks?" nakangiti na ulit nitong tawag sa kanya. Yun yung ngiting hindi niya maiwasang tingnan ng paulit-ulit.

"B..bakit??" tanong niya ulit dito. Parang puro 'bakit' ata ang script niya ngayon. May kung anong magneto ang epekto ng pagkakadaupang palad nilang dalawa at ang mga ngiti ni Red.

"Yung kamay ko Moks" nakangiting wika ni Red sa kanya.

Nang tingnan niya ang mga kamay nila ay nakita niyang siya na lang pala ang nakahawak sa kamay nito. At mahigpit pa ang pagkakahawak niya. Agad naman niyang binawi ang kamay niya sa sobrang pagkapahiya at tiningan niya kung anong reaksyon nito. Nakita niyang nakangiti pa rin ito sa kanya.

"Tara na sa kotse Moks?" tanong nito sa kanya.

Nanatili lang siyang nakatulala dito dahil sa mga ngiting iyon.

"Pero Ok lang din kung dito tayo tapos hawakan mo ulit kamay ko" inilahad nito ulit ang kamay sa kanyang harapan

Kinuha niya ito at pinilipt bigla. Nakita niya namang nabigla rin si Red sa ginawa niya at tumiklop ang mukha nito marahil sa sakit ng pagkakapilipit ng kamay nito.

"Aw? Para san naman yun Moks?" wika ni Red ng bitiwan niya ang kamay nito

"Masyado kang feeling gwapo" pagtataray niya rito at nauna na siyang pumasok ng kotse.

"Pikon ka pa rin talaga hanggang ngayon Moks. " natatawang wika nito sa kanya nang makapasok na sila ng sabay sa kotse.

"Feeling" naiirita niyang wika rito. Nagsimula ng umandar ang kotse at nakangiti na itong nagmamaneho. Panaka-naka ay sinusulyapan siya nito at pag mahuhuli nitong nakatingin rin siya sa salamin ay bigla na lang itong kikindat sa kanya. Panay naman irap lang ang sagot nia sa mga kindat nito at saka nito susundan ng mahinang tawa. Wala mang musikang pinapatugtog sa loob ng kotse ay para namang musikang gusto niyang uli-ulitin pakinggan ang tawa nito.

Nang mapagod siguro ito kakatawa at kakangiti ay sumipol naman ito ng isang kanta. Hindi pa man tumatagal ang pagsipol ay alam niya ang pamagat ng kantang iyon. It's Way Back Into Love.

"What's with the whistle?" naiirita na naman niyang tanong. Habang sumisipol kasi ito ay ngumi-mgit rin ito at saka siya susulyapan.

"Im just happy" makli nitong sagot sa kanya

"Dahil??"

"Kasi may date ako" ngi-ngiti ngiting sagot sa kanya ni Red.

"Kung ayaw mong pilipitin ko ulit yang kamay mo. Better keep quiet" inis niyang sagot

"Whoah!! Easy!.. Ganyan ba tlga si Jude? But seriously.. masaya ako dahil may makikilala uli akong bagong tao saka may ipapakilala rin ako sa iyo" biglang seryosong tugon nito.

"Sino?" naiintriga niyang tanong dito. Bigla naman siyang kinabahan sa sinabi nito. Hindi kaya may bago na itong girlfriend na ipapakilala sa kanya?... So what Jude? Wala ka ng pakialam dun?? Its none of your business! pagtatalo niya sa kanyang isip.

"Si Adrian.. Adrian Dela Riva" seryoso nitong sagot sa kanya

Para naman siyang pinasakan sa bibig ng marinig ang pangalang iyon. Kung nagpapatawa ito o hindi ay hindi niya na alam. Dahil base sa reaksyon nito ay walang bahid ng pagbibiro ang pagkakasabi nito sa kanya.

"Nasaan ba siya?" wala sa loob na tanog niya. Hindi niya alam kung nararapat bang itanong iyon.

"Hindi ko alam.. Pero alam ko babalik siya" nakangiting tugon na naman ito sa kanya

Katahimikan.

Ilang saglit pa ay wala na naman silang imikang nakarating sa bahay nila Red. Gaya ng una niyang naabutan ay walang tao sa loob ng bahay ng mga ito. Nandun naman ang kasambahay nito ngunit may inaasikaso ito sa hardin. Nang makapasok na sila ay agad itong nagsalita.

"Parte ng deal natin yung susundin mo ang ipapagawa ko sa iyo. Ngayong araw lang" seryoso pa rin nitong panimula

"What do you mean?" tanong niya na nakakunot ang noo.

"Alam ko namang pagkatapos ng gabing to.. aalis ka na so might as well make the most out of it.. Dont worry pagkatapos nito hindi na rin kita guguluhin." sagot nito sa kanya

Naramdaman niyang may bahid ng lungkot ang pagkakasabi nito sa kanya. Ngunit napilitan pa rin siyang magtanong para maklaro ang lahat.

"At ano naman iyong mga ipapagawa mo?"

"Sakin na lang yun" bigla na namang ngumiti ito at kinindatan na naman siya.

Iiling-iling na lang siyang umakyat ng hagdan para magpalit ng damit. Kung sa kidlat ay kasingbilis rin nito magpalit ng emosyon si Red. Akala niya kanina ay nagagalit ito ngunit nandun yung ngingitian lang siya nito at siya naman ngayon yung hindi makakapagsalita. And he thought he is the one who is the master of his emotion. Looks like nakahanap siya ng katapat niya.

Nang makapasok siya ng kuwarto ay naghanap kaagad siya ng sandong itim para pamalit sa kanyang suot. Maya-maya pa ay napansin niyang nakasunod na si Red sa kanya. Nakita niyang may dala dala itong tupperware na sa hula niya ay ice cream at ilang mga junk foods. Pagkatapos ay inilock nito ang pinto at inilagay ang mga dala-dala sa mesang nasa pagitan ng kanilang mga kama. Nakita naman niyang binuksan nito ang TV sa loob ng kuwarto, may kung anong kinutingting rin ito sa CD player na nakapatong sa itaas nito.

"Yan so since tanghali pa naman at mainit pang gumala.. nood muna tayo ng pelikula.. OK lang ba sa iyo yun?" tanong ni Red sa kanya. Nakita niyang nagpapalit na rin ito ng pangitaas. Napako naman ang tingin niya dito ng maghubad ito ng pantalon at boxers na lang ang matira bilang pangibabang damit.

"Hoy!!! tinatanong kita Moks? Ano ba kasing tinitingnan mo?" bulyaw uli ni Red sa kanya

"Ah? Ako? Oo sige sige... pasyal tayo" natarantang sagot nioya

"Anong pasyal? Mamaya pa yun.. ang sabi ko.. Ok lang ba sa iyo na manood muna tayo bao lumabas mamaya?" ulit ni Red sa tanong niya kanina

"Yeah.. Ok.. Ok.." parang natataranta pa rin siya sa pagkakahuli nitong pagtitig niya.

"Pero pwede rin naman iba ang gawin natin.. iba kasi tinitingnan mo kanina" natatawang asar ni Red sa kanya

"Subukan mo... para hindi mo na tuluyang magamit yang kamay mo" pagbabanta niya

"Kunwari pa" narinig niyang bulong ni Red sa sarili.

"May sinasabi ka?" pagtataray niya

"Wala po Moks ko... Init ng ulo eh"

"Ano ba ang papanoorin natin?" tanong niya rito

"Ahm.. ikaw.. may particular title ka ba sa isip mo?"

"Texas Chainsaw Massacre? What do you think?"balik tanong niya rito

"Seriously? hindi pa ba sapat sa iyo yung patayang nababalitaan mo sa school?" iiling-iling na tanong sa kanya ni Red

Bigla na naman siyang pinanlamigan ng kalamnan sa narinig kay Red ngunit ihiniga niya na lang ang sarili sa kanyang kama at hindi nagsalita.

"Oh bat diyan ka?" nagtatakang tanog sa kanya ni Red.

"Dahil ito ang kama ko?" pilosopong sagot niya dito

"Haha. Alam ko. Pero dahil manonood tayo ng sabay. Dito ka dapat sa tabi ko."

"What? Bakit?"

"Remember the deal diba? Gagawin mo ang lahat ng ipapagawa ko sa iyo" wika ni Red sa kanya.

And that smile again.

"Binabalaan kita Red Antonio. Pag may ginawa kang masama. Talagang babalian kita!" singhal niya dito at saka tumayo pumunta sa tabi nito. Umupo siya sa pinakagilid ng kama nito.

"Oh ano yan? Nakatabi ka nga sa akin.. Ang layo mo naman"

Napilitan siyang humiga na lamang sa tabi nito. Nakatuwid ang katawan niya na parang naninigas sa sobrang kaba. Nakapatong ang kanyang kamay sa ibabaw ng kanyang tiyan. Maya-maya pa ay naramdaman niyang humiga na rin si Red sa tabi niya. Pagkatapos ay naramdaman niyang iniangat nito ang kanyang ulo.

"Anong ginagawa mo?"

"Relax Moks.. Gusto ko lang ihiga ka dito sa braso ko"

"huh? Kailangan ba iyon?"

"We have a deal right?"

Umikot na lang mata niya pagkarinig sa huling sinabi nito at walang nagawa kundi humiga sa braso nito. Bahagya siyang nagulat ng kabigin nito ang katawan niya para mas mapalapit sa katawan nito. Agad niyang naamoy ang pinaghalong cologne at lalaking lalaking amoy nito. Ngayong magkalapit ang katawan nila ay lalong bumibilis ang tibok ng puso niya.

Pinindot nito ang remote na hawak at maya-maya ay nagplay na ang pelikula.

Kulang na lang ay pumutok ang ulo niya sa sobrang inis ng makita ang nagpi-play sa TV screen. It was Disney's Little Mermaid.

"What the hell is that?" bigla siyang bumangon sa pagkakahiga sa braso nito at tiningnan niya ito ng masama.

"Little Mermaid hehehe" natatawang sagot ni Red sa kanya.

"Is this part of the deal?" naiiritang tanong pa rin niya.

Nakangit lang itong tumango at walang imik na pinahiga ulit siya sa braso nito. Nabigla naman siya ng yakapin siya nito at pumikit na lamang na parang ready ng matulog.

"Akala ko ba manonood tayo?" naiiritang tanong niya.

"Eh ang sarap mong yakapin eh.. Mas kuntento ako sa ganito"wika nito sa kanya.

"Pwede palitan yung movie?" nagaalangan tanong niya rito. Hindi pa rin siya kumportable na nakayakap ito sa kanya. Habang ang isang hita naman nito ay nakapatong rin sa kanya. He can feel something from Red's.

"Ayaw... Manoond ka lang diyan.. Yakapin lang kita muna"

Naiinis na siniko niya ito. Kung bakit pa kasi ay kailangan niyang pagtiyagaan ang pelikulang ito.

"Aw!.. Ano naman ginawa ko Moks?" tanong nito sa kanya. Gayunpaman ay hindi pa rin naalis ang pagkakayakap nito sa kanya.

"Bakit ba kasi Little Mermaid!!!" naiinis niyang bulyaw dito. He is so helpless that all he can do is complain.

Natawa naman ito sa inasal niya ngunit nang tingnan niya ito ay nakapikit lamang ito habang nakayakap sa kanya.

"Paborito kasi yan ni Adrian noon.. Noong mga bata pa kami gasgas na yata ang CD kakaulit-ulit niya." maikling sagot nito sa kanya.

Hindi na lang siya umimik sa sinabi nito. Mataman na lang siyang nakatutok sa pinapanood.

Bigla siyang nakaisip ng ideya. Nahagip ng mata niya ang remote at siguro naman ay pwede niyang patayin ang TV kapag naramdamn niya makatulog ito. Pinagmasdan niya muna ito ng mabuti at ng makitang pikit na pikit ito ay dahan dahan niyang kinuha ang remote na hawak nito. Isang daliri na lang sana ang tatangalin niya ng biglang humigpit ang hawak nito sa remote atmas lalo yata siyang nilingkis nito. Napabuntong hininga na lamang siya sa pagkadismaya.

"Subukan mong patayin yan at porn ang isasaksak ko diyan."

Siniko na naman niya ito bigla sa binitiwan nitong biro.

"Ang sakit mo talagang magmahal kahit kailan!" biro nito ulit sa kanya at parang hindi ininda ang pagkakasiko niya. Nanatili pa rin itong nakayakap ng mahigpit.

Hindi na lang niya ulit ito pinatulan at nagka concentrate na lang sa pinapanood. Nasa eksena na siyang kinakausap ni Ariel si Ursula na bigyan siya ng mga paa.

"Ariel, a sixteen-year-old mermaid princess, is dissatisfied with life under the sea and curious about the human world. With her best fish friend Flounder, Ariel collects human artifacts and goes to the surface of the ocean to visit Scuttle the seagull, who offers very inaccurate knowledge of human culture. She ignores the warnings of her father King Triton and his adviser Sebastian that contact between merpeople and humans is forbidden, longing to join the human world and become a human herself.

One night, Ariel, Flounder and an unwilling Sebastian travel to the ocean surface to watch a celebration for the birthday of Prince Eric on a ship, with whom Ariel falls in love. In the ensuing storm the ship is destroyed and Ariel saves the unconscious Eric from drowning. Ariel sings to him, but quickly leaves as soon as he regains consciousness to avoid being discovered. Fascinated by the memory of her voice, Eric vows to find who saved and sung to him, and Ariel vows to find a way to join him and his world. Noticing a change in Ariel's behavior, Triton questions Sebastian about her behavior and learns of her love for Eric. In frustration, Triton confronts Ariel in her grotto, where she and Flounder store human artifacts, and destroys most of the objects with his trident. After Triton leaves, a pair of eels, Flotsam and Jetsam, convince Ariel to visit Ursula the sea witch in order to be with Eric. Ursula makes a deal with Ariel to transform her into a human for three days in exchange for Ariel's voice, which Ursula puts in a nautilus shell. Within these three days, Ariel must receive the "kiss of true love" from Eric; otherwise, she will transform back into a mermaid and belong to Ursula. Ariel is then given human legs and taken to the surface by Flounder and Sebastian. Eric finds Ariel on the beach and takes her to his castle, unaware that she is the one who had saved him earlier, assuming her to be a mute shipwreck survivor. "

Hindi man tinitingnan ni Red ang pelikula ay alam na alam na niya ang kuwento nito. Noong mga bata pa talaga sila ni Adrian ay paulit-ulit nitong pinapanood ang mga Disney Series at ang Little Mermaid ang isa sa mga paborito nitong ulit-ulitin. Magiisang oras na rin siyang nakayakap kay Jude and somehow he felt satisfied na yakap niya ito. A satisfaction he never felt when he hugged his previous flames. Naulinigan niya ang sumunod na eksena sa pelikula ngunit pumikit lang siya habang yakap pa rin si Jude.

"Ariel spends time with Eric, and at the end of the second day, they almost kiss but are thwarted by Flotsam and Jetsam. Angered at their narrow escape, Ursula disguises herself as a beautiful young woman named Vanessa and appears onshore singing with Ariel's voice. Eric recognizes the song and, in her disguise, Ursula casts a hypnotic enchantment on Eric to make him forget about Ariel.

The next day, Ariel finds out that Eric will be married to the disguised Ursula. Scuttle discovers that Vanessa is Ursula in disguise, and informs Ariel who immediately goes after the wedding barge. Sebastian informs Triton, and Scuttle disrupts the wedding with the help of various animals. In the chaos, the nautilus shell around Ursula's neck is broken, restoring Ariel's voice and breaking Ursula's enchantment over Eric. Realizing that Ariel is the girl who saved his life, Eric rushes to kiss her, but the sun sets and Ariel transforms back into a mermaid. Ursula reveals herself and kidnaps Ariel. Triton confronts Ursula and demands Ariel's release, but the deal is inviolable. At Ursula's urging, the king agrees to take Ariel's place as Ursula's prisoner. Ariel is released as Triton transforms into a polyp and loses his authority over Atlantica. Ursula declares herself the new ruler and a struggle ensues in which Ursula accidentally kills Flotsam and Jetsam. In her rage, Ursula uses the trident to grow to monstrous proportions."

Malapit na niyang matapos ang pelikula ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan ay naging kumportable ang kanyang katawan habang yakap siya ni Red. He felt so secured na parang gusto niyang huwag na sanag matapos ang pelikula dahil ibig sabihin rin nito ay matatapos na ang pagyakap nito sa kanya. In the long run, natagpuan niya ang sariling tutok na tutok sa sa pelikulang pinapanood.

"Ariel and Eric reunite on the surface just before Ursula grows past and towers the two. She then gains full control of the entire ocean, creating a storm with a maelstrom and shipwrecks, one of which Eric commandeers. As Ursula attempts to destroy a trapped Ariel in the maelstrom, Eric runs Ursula through the abdomen with the ship's splintered bowsprit, killing her. Ursula's power breaks, causing Triton and all the other polyps in Ursula's garden to revert back into their original forms. Realizing that Ariel truly loves Eric, Triton willingly changes her from a mermaid into a human. Ariel and Eric marry on a ship and depart."

Sa wakas ay natapos din ang pelikula. Kung ano ang posisyon nila kaninang simula ng pelikula ay iyon pa rin nang mag-roll ang credits. Pinagmasdan niya ito habang nakapikit npa rin na yakap siya. Bigla na namang niyang naalala ang lalaking nakasuot ng salamin na kasama si Red. Para siyang nagbalik sa eksena noong high school pa lamang ang mga ito.

Hindi niya nakontrol ang sarili na harapin ito at yumakap na rin siya. Now, he can feel the warmth of his body. Bumalik uli ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. It feels like he doesnt want to end the hug. Pumikit na rin siya ng mariin. Jude, What's happening to you? tanong niya bigla sa sarili. Nakakatawang isipin na may mga bagay siyang nagagawa without consulting his logic.

Maya-maya pa ay naramdaman niyang may mga labi na dumampi sa labi niya. Gumanti siya rito.

Naputol ang halik na iyon nang ang labing dumampi sa kanya kanina ang kusang bumitaw. Nagmulat siya ng mata at nakita niyang mataman siyang pinagmamasdan ni Red. Seryoso lang ang mukha nito. Ilang segundo lang ang kinailangan niya at nabawi na niya ulit ang sarili mula sa naganap na halik at agad siyang tumayo.

"Ah...Ahm... tapos na yung movie..." natatarantang wika niya rito

"Ganun ba?" kumpirma ni Red sa kanya. Bakas rin sa mga mukha nito na wala rin itong maapuhap na salita matapos ang naganap na halik.

"Oo..oo.. Yun na ba yun?" tanong niya

Kung iyon lang ipagagawa nito sa kanya ay madali lang palang matatapos ang deal nila. Kung sakali ay pwede na siyang magpahinga at matapos na ang kahibangang ginagawa niya.

"Anong yun na yun.. Magbihis ka na.. Aalis tayo." wika ni Red sa kanya at nakita niyang isinuot muli nito ang pantalon na suot kanina.

Hindi na siya kumontra pa. Isusuot na sana niya ulit ang itim na T-shirt niya kanina nang biglang sumabat ito.

"Oh teka! Wag iyan ang isuot mo!" agaw atensyon ni Red sa kanya

"Huh? Bakit?" nagtatakang tanong niya

Inihagis nito sa kanya ang isang puting T-shirt, parang naluma na ito ng panahon. Nang tingnan niya ang T-shirt ay may larawan ito ng isang cartoon. Si Robin. Mabilis naman niyang tinitigan suot na T-shirt ni Red, si Batman naman ang naka-imprenta dito.

"What's with this shirt?" tanong niya

"Ahm.. pinagawa namin yan ni Adrian nung high school kami.."

Wala na siyang nagawa kundi isuot ito. Kapag binabanggit nito ang pangalang 'Adrian' ay hindi niya mahagilap ang dapat niyang sabihin. Nang maisuot niya ito ay wala sa loob siyang nagtanong.

"Hindi naman siguro to couple shirts diba" mabilis niyang tanong.

Parang gusto niyang sampalin ang sarili sa nasabi niya rito. Ngunit huli na ang lahat para bawiin ang tanong na iyon.

Natawa naman ito sa tanong niya. "Hindi naman pero kung gusto mo Ok lang din.." sagot ni Red sa kanya sabay kindat.

Inirapan niya na lang ito. Wala na siyang maisip na sasabihin sa tuwing nakikita niya ang ngiting iyon. Para siyang nahihipnotismo sa tuwing ngingiti ito ng ganun.

"Naalala ko lang kasi yung sinabi ni Adrian nung naglalaro kami nung mga bata pa kami.. Ako si Batman tapos siya naman daw si Robin." pagbabalik tanaw nito.

Hindi siya makatingin ng diretso dahil habang nagbabalik tanaw ito ay nakatitig lang ito ng mariin sa kanya. Namagitan ang katahimikan sa kanilang dalawa.

"Moks.." mahinang tawag nito sa kanya.

"Ops?" nawawala sa sariling tugon niya.

"Sa tingin mo? Ok lang na mahalin ni Batman si Robin.. yung higit pa sa kaibigan" seryoso nitong tanong sa kanya habang tinititigan siya ng mata sa mata.

Sandali siyang nagisip saka sinagot ang tanong nito.

"Sa tingin ko Ok lang... pero pag natapos ang kwento... si Batman para pa rin kay Catwoman.. Maiiwan lang din si Robin lalo na pag alam niyang buntis si Catwoman" seryoso niyang sagot at nagpatiuna na siyang lumabas ng kuwarto.

Rogue Mercado

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor Aenean massa.Aenean commodo ligula eget dolor Aenean massa.