Way Back Into Love
Way Back Into Love (Chapter 24-A)
2:47 PM
Way Back Into
Chapter 24-A
By Rogue Mercado
Maaga siyang pumunta sa NASUDI Bldg para sa emergency meeting na ipinatawag ni Director Lee. Somehow he felt the need to get up early para hindi sila magkasabay ni Red. It would be awkward having him again on the same table. Kanina bago siya umalis ay pinilit siyang kumain ng nanay ni Red. He cant say No to Red's mother. Sa tuwing nagpapakita ito ng concern sa kanya ay may boses na naman na waring bumubulong sa kanya: "Ikaw pa rin naman si Adrian Dela Riva, yung naging choir member, presidente ng paaralan niyo nung high school, yung best friend ni Red at syempre yung nagiisang anak ko"
He forgot what it feels like to be a son. Maybe that's a good thing. Sentimentality makes people weak. He's lucky enough that he could see the world not on its dramatic façade.
He is on his usual get up. It doesnt really take time to dress up in pure black gothic outfit. Nahihirapan lang siya kapag kailangan na niyang ilagay ang eyeliners at i blow dry ang kanyang buhok. His red hair is not that good kapag basa ito. He sat there in the office alone at kasalukuyan niyang kaharap ito. Director Lee seems to be disoriented ngayong umaga parang ang dami nitong inaasikaso. Kung tutuusin nung nasuspend siya ay dapat pumapasok pa rin siya sa klase. But there's an unnatural force inside him telling him to stay at Red's house. Red, what are you doing to me? tanong niya sa sarili.
"So you are early, I guess?" tanong sa kanya ng Director.
"Yeah, just dont want to miss this emergency thing" maikli niyang sagot dito
"OK, we will wait for Red. I texted him and he said he is on the way" wika ng Director sa kanya habang nakatunghay ito sa cellphone na hawak-hawak
"How about the singing heart rob? Will he be around?" tanong niya na ang tinutukoy ay si Jake. Hindi rin maiwasan na maalala niya ag nangyari kahapon sa Glifonea. It doesnt really bother him at all.
"He was here before you. Pinilit niya ko na sabihin ang agendum ng emergency meeting because he has important things to do" sagot ng Director sa kanya
Hindi na siya nagtanong pa ng marinig ang sagot ng Director. Maybe that jerk wants prove his words. Kung hindi man siya guguluhin nito gaya ng naipangako nito sa kanilang paguusap ay isang magandang pangitain. That would be less burden. It would be easier to move when there's no one stopping him to do what he needs to do.
Napukaw ang atensyon nilang dalawa ni Director Lee ng bumukas ang pintuan ng opisina. It was the expected visitor. Red Antonio. Simple lang ang suot nito ng umagang iyon. It was that classy white polo shirt na may kaunting disenyo sa sleeve nito tinernuhan lang iyon ng maong jeans and a pair of sneakers. Parang hindi ito nakainom kagabi. Again, that usual boy next door get up. As usual gwapo pa rin he thought. Nakagat niya ang pangibabang labi. If ruining Jake's life doesnt bother him at all mukha yatang namemeligro ang pagtinin niya sa lalaki with this guy. 1 more day he thought again. Isang araw na lang ang hihintayin niya and everything will be back to normal. Org mate niya lang ito and that's the way how thighs should be.
"So.. I summon you two for an important announcement" pukaw ng Director sa atensyon nilang dalawa ng makita nitong nakaupo na sila ng side by side across the table.
Tahimik lang naman siyang naghihintay sa importanteng sasabihin nito. At some point ay naintriga siya sa sasabihin nito. But then again siguro ay tungkol lang sa NASUDI ang announcement na iyon.
"But where is Jake?" biglang tanong ni Red sa Director.
"He wont be around since he came earlier today to discuss the announcement with me. He said he is going to have an important errand kaya kayong dalawa na lang ang dapat kong i-meet. Just like what I told Jude here."
"So hinanap rin pala niya" biglang sarkastikong tanong ni Red sa sagot ng Director.
Nagtama ang mata nila sa pagkakatong iyon. Alam niyang pinaparinggan siya nito. Ngunit hindi siya nagpakita ng anumang emosyon at unang nagbawi ng tingin sa pagkakatitig nilang dalawa.
"Excuse Me?" basag ulit ng Director sa katahimikan na nasa kuwarto. Waring sandaling nawala sa ere ang kanilang pinaguusapan.
"Wala po" mabilis na bawi ni Red sa sinabi niya.
"K.. well.. I would like to inform you both that the university is conducting another big event. by the word big... it would be a huge production. Its more like the annual NASUDI Recital but its much more of a collaboration of what the university got. The President required all of the clubs and organizations to throw a ball inside the university. All of the students are expected to come on the said event. You see, yun ang pinagkaabalahan ko sa araw na wala kayo. It was an emergency meeting din on our end."
"You said a ball? What's that? I mean, we are in a University its not like we are in the palace" pangongontra niya sa sinabi nito. He had this bad feeling na ikakasira ng araw niya ang sasabihin ng Director.
"That is why it requires the participation of all of the clubs in the University to come up with that great idea. Anong silbi ng PINTADOS sa back drop and design ng venue?" wika ng Director sa kanya. Ang tinutukoy nitong PINTADOS ay ang art club sa kanilang unibersidad.
"So kailangan po ba ang presence namin sa event Direk?" magalang naman na tanong ni Red sa Director.
"Exactly. NASUDI is of course expected to handle the performances on the said ball."
"And the University thinks that we are carabaos and we will perform like hell on the stage?" sarkastiko pa rin niyang tanong dito
"Its not necessary that we will perform all night. There will also be numbers from various clubs, like GROOVE. Luckily, my lead singers are the only one who will perform on the said event." nakangiting wika nito
Hindi na siya kumontra pa. Magmumukha lang siyang kontrabida kung panay ang kontra niya. His status carried great responsibility. Bilang lead singer ng NASUDI ay kailangan niyang patunayan na kaya niyang gampanan ang tungkuling kakabit ng kanyang pangalan. It would also be a perfect time to refresh his performance. Ilang araw na rin siyang nababakante and not being able to handle a microphone makes him wanting to perform badly. Baka dun niya madivert ang mga inhibitions niya and if he will be able to sing a song ay baka mawala na ang awkward na nararamdaman niya sa lalaking kaharap niya. Expressing through a song makes a lot of wonders to him.
"So if it is a ball what would be the theme of the event. Para po ba tong anarchy or something?" tanong ulit ni Red sa Director.
Napapansin niyang hindi na siya nito tinatapunan ng tingin. Kung silang dalawa ang naguusap ng Director ay nakatingin lang ito sa kinauupuan ng Director o kaya naman ay nakatungo lang ito. Para namang may kakaibang kurot sa puso niya ang ginagawa nitong pangde-deadma sa kanya. Ugh!! singal niya sa sarili. Kung bakit kasi ay kung anu-ano ang pumapasok sa isip niya.
"Yup it would be a king and queen drama. A fairytale theme to be exact" pagkumpirma ng Director sa tanong ni Red.
Bigla namang napa-arko ang isang kilay niya ng marinig ang salitang "fairytale". He doesnt get why the university would waste its resources sa isang walang kabuluhang fairytale ball. This is not going anywhere. Akala pa naman niya ay makakakanta ulit siya ng mga metal rock or pop rock songs. It ended up na kailangan niyang magprepare naman sa ka-cornyhan na maaring maganap.
"Fairytale? What the hell did the President thought? Ano ba naman yan Direk, bumalik ba siya sa pagkabata and suddenly gusto niyang makita si Cinderella?" naiirita niyang wika sa Director. He is starting to get irritated again. Why is everyone gives a big fuss about stupid fairytales? naiinis niya ring bulong sa sarili.
Nagtama ulit ang mga mata nila ni Red. Habang nakapinta pa rin sa mukha niya ang pagkadismaya sa mga sinasabi ng Director ay wala naman itong kaem-emosyon na nakatitig rin sa kanya. Pagkatapos ay nakita niya itong umiling-iling ng konti nang ito naman ang unang magbawi ng tingin.
"If the University would now deal about fantasies and happy endings and with the murders and violence that we had experienced inside the campus, I think its not a bad idea." litanya naman ng Director sa kanya.
Para siyang sinampal sa sinabi nito. Hindi kaagad siya nakasagot. Bigla siyang pinagpawisan ng malamig. Nang makuha niya na ang buwelo ay nagsalita siyang muli para itago ang kanyang pagkabigla sa sinabi nito.
"You are just giving false hopes. Ang dapat gawin ng unibersidad ay tugisin kung sino man ang may kagagawan ng mga pagpatay na ito" he sounded like a diplomat ngunit hindi niya alam kung iyon nga ba talaga ang gusto niya. What he just said brought chills all over his body.
"Hindi iyon false hopes Jude. We dont want students to believe on happy endings, we just want them to know that happiness should not be ended. Kahit pa may mga naganap na karumaldumal na pagpatay. Hope is everywhere and so is happiness. We want the students to know that the school is not a facility of premeditated murders but a facility of happiness. We dont want to lose that belief. Ayaw naming dumating sa punto na lahat ng estudyante ay matatakot ng pumasok dahil sa mga maling kaganapan" sermon ng Director sa kanya.
Hindi na ulit siya nagsalita. Nabakas niya sa boses ng Director na medyo nairita na ito sa kanya. Kung kaya naman ang pagiging tahimik na lang ang pinaka magandang solusyon sa tensyon na nararamdaman niya sa pagitan nilang dalawa.
"So whether you like it or not.. Both of you and also Jake will perform in one number"
"Ok sir. Im in" pag-gagarantisa ni Red sa sinabi ng Director.
Liningon siya ni Director Lee at hindi pa man ito nagtatanong ay parang alam na niya ang gusto nitong makuhang sagot sa kanya. Tinanguan niya na lang ito na parang napilitan anumang gawin niya ay hindi talaga siya kumbinsido sa gagawing pagtatanghal sa ball na iyon. Simply, he is not interested about fantasies and everything.
"Kailan po ba itong sinasabi ninyong ball?" magalang uling tanong ni Red sa Director.
"We are rushing things out. Dahil as we all know malapit na magsemestral break but since its a collaboration of various offices eh naging madali na lang ang preparasyon. The ball will be the day after your suspension ends."
"What?!!!!" bulalas niya sa sinabi nito. Hindi na niya napigilang mairita. "This is a joke right? You actually dont mean that we only have this day and tomorrow to have a practice?"
"I actually mean it Jude"
"But...But.."
"No buts Jude. This also the reason why I tapped you guys to perform on the event because we need high caliber performers who could stage a magnificent act with only limited time. At saka kakanta lang naman kayo, you cant involve any crucial dance on the song that I will let you guys perform.. And Im warning you guys, if this time you failed NASUDI again. Face expulsion. That's the rule remember?"
Wala silang imik sa huling sinabi nito. Alam niyang ang tinutukoy nito ay ang huling performance sa BABAYLAN.
"So the theme of the event is about fairytale and the program is labelled as ENCHANTED or ENCHANTED BALL. I expect you to master the song that I will give and come up with a performance on that date. Dont worry about your costumes, it will be provided or delivered to your house. By the way can I get your address Jude? Ikaw lang ang walang content dun sa information sheet. I need your specified present address kung saan ko ipapa-deliever yung damit"
"I'll just text you the exact address Direk. Hindi ko kasi matandaan yung exact house number namin" palusot niya rito.
May bahay nga ba siya? Wala. naikuyom niya ulit ang palad ng may pilit uling sumisiksik na ala-ala sa kanya.
"Ok and also.. I will just send you an email or a text sa pamagat ng kantang kailangan niyong pag-aralan. That will not be later this afternoon o maya-maya lang. Basta" si Director Lee.
He is sensing na hindi niya magugustuhan ang kantang pinili nito but then wala siyang choice kundi ang pumayag or that would mean na hindi niya na makukuha ang pinaka-aasam na performer of the year award. The battle against Jake is not yet over. He wants to steal that very ambition that Jake wanted. By hook or by crook, he will get that award.
"So I think that's it for today. See you in the Enchanted Ball and you may go back to your suspension." sarkastikong wika nito sa kanilang dalawa.
Tumayo naman siya at nakita niyang nakailang hakbang na palayo sa kinauupuan ni Red. He wasnt able to realize na kayang gumalaw ni Red ng hindi niya man lang napapansin. Nagpatiuna na ito sa paglalakad palabas ng opisina ni Director Lee.
Nang makalabas siya at nang isara niya ang pinto ay nakita niyang nakasandal ito sa dingding at hinihintay siya. Nag magtama ang kanilang mata ay wari siyang idinikit nito sa kanyang kinatatayuan. He didnt dare to move, hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya rito matapos ang sagutan nila kagabi. Ngunit mas pinili na lang niyang maghintay sa kung ano ang mamari nitong sabihin sa kanya. Maybe ay papalayasin na siya nito because of what happened. And that would be easier.
"I guess." pilit niyang kinukumbinsi ang sarili na magiging madali ang lahat.
"Hihintayin kita sa labas" mabilis na sabi nito sa kanya at pagkatapos ay tulo tuloy na humakbang palayo sa kanyang kinatatayuan.
Para naman siyang estatwa sa kinalalgyan niya at mga ilang segundo pa ay nakabawi na siya ng ulirat at tinahak ang banyo para ayusin ang sarili.
"Everything will be alright Jude, you only have 2 days more and then you can do whatever you want!" pagpapakalma niya ulit sa sarili. Nakailang buntong hininga na rin siya na nagbabadya ng kanyang pagkatuliro. But he still have to make this through.
Naalala niyang ang performance nila sa nasabing Enchanted Ball. Kung anuman ang kakantahin nila ay nananatili pa ring isang malaking palaisipan. Hindi niya kakayanin kung isa na naman itong love song. Oh how he hate love songs. It reminded him of some memories that should have been forgotten but keeps haunting him back. Minsan ay natatagpuan niya ang sarili na magigisng sa gitna ng gabi at napapanaginipan niya ulit ang lalaking nakasalamin na kasama ni Red ang dalawa ay masayang umaawit. When he tried to remember the lyrics of the song ay "Way Back Into ove" ang lumabas na pamagat sa Google. Simula noon ay hindi na siya nasurpresa ng kinanta nito ang awiting iyon sa dapat sanang mock wedding at ng kinanta ito ni Jake kahapon sa Glifonea's. After learning the song, it didnt bother him anymore. Kaya naman naihanda na niya ang sarili niya ng marinig muli ang kantang iyon.
Nakapasok na siya sa banyo at tuloy-tuloy na tiningnan ang sariling repleksyon sa salamin. Mula sa kanyang balintataw ay nakita niya ang repleksyon ng lalaking nakasalamin. The guy was smiling to him. Parang wala itong napagdaanang sakit gaya ng mga naaalala niya. He knows this guy. They say his name is Adrian. At nagpapasalamat siya na nasaktan ito. Dahil wala siya kung wala ito. At pagkatapos ay unti-unting nawala ang repleksyon nito. Naiwan ulit ang repleksyon ng lalaking naka-eyeliner at nawala ang makakapal na salamin.
Maya-maya pa ay nakarinig siya ng tunog ng paplapit na tao. Sa hula niya ay babae ito dahil takong ng sapatos ang naririnig niyang papalapit. Natigil ito ng matapat ang mga paa sa banyong kanyang kinalalagyan. At nang iluwa na ng pinto ang babaeng nakatakong ay bigla niya agad naalala ang pangalan ng babaeng ito.
Si Sabrina.
Pinagmasdan niya ang suot nito. She was wearing a red dress, paired with black stilettos. Nakasabit sa braso nito ang mahaba-habang handle ng shoulder bag. Unang tingin pa lang dto ay talagang mahahalata mong anak mayaman ito. Nginitian siya nito ng matamis ngunit alam niyang sagad sa pagkapeke ang ngiting iyon.
"That's a fake smile... Barbie is jealous" sarkastiko niya agad na bungad dito ng mapansin niyang hindi maalis ang nakaplaster na ngiti nito.
Kinuha niya ang eyeliner sa bag at agad na nagsimulang lagyan uli ng kulay ang pangibabang mata.
"Of course Im not smiling at you. I just want to show that I have beautiful dentures" natatawang wika nito at inilabas din ang lipstick at sinimulang ipahid sa labi.
"Im not interested to dentistry especially false teeth? Sobrang PEKE." wika niya rito.
Nakita niyang biglang nagiba ang mood nito sa kaunting pagaalaska niya. Sabrina pursed her lips. Kung meron mang isang biyaya na naibigay ang Diyos sa kanya ito ay kakayahang basahin ang galaw ng bawat tao. Body language speaks a lot.
"Bullseye" he silently thought. Madali lang palang paginitin ito.
Sa totoo lang ay hindi niya alam kung bakit ganun na lang kumukulo ang dugo niya kapag nakikita ito. There is this unnatural force inside him that makes him irritated. Noong nagkasagutan rin sila dahil bigla na lang siya nitong inatake ng kung anu-anong akusasyon tungkol kay Red ay wala pa talaga siyang bahid ng kung anong galit dito. Kung pinisikal niya man ito ay para turuan lang ito ng leksyon sa pagtatangka nitong sabunutan siya. He cant be harmed by no one at kahit babae pa ito ay kaya niya itong patulan. Gender should not be a question in self defense.
"Mine is not fake. But I know a lot of people who pretends like bestfriend when in fact they want to suck their bestfriend's dick" sarkastikong wika rin nito sa kanya
"Aw? Its nice how you try to talk about things you dont understand."
"Dont dare to outsmart me because Im not as dumb as you think" wika nito sa kanya habang naniningkit ang mga mata.
"So tell me exactly? How much sperm do you need to swallow everyday to become that stupid? If you want to pretend that you are a smart ass first you need to become really smart. Otherwise, you're just an ass" nakangiting tugon niya rin dito
Nakakatwang isipin na hindi sila naguusap ng magkaharap. Nauusap sila sa harap ng salamin habang nagkukunwaring inaayos ang sarili kahit alam nilang dalawa na isa sa kanila ay malapit ng sumabog.
"You wont get Red." maikli nitong wika sa kanya saka nag-apply nag kaunting foundation.
"Hahaha"
"Excuse me? There's nothing funny on what I said" sigaw nito sa kanya
You know what they say, the best way to piss people is to smile and then laugh and then smile again bulong niya sa sarili habang nakangiti pa rin sa salamin.
"The moment tha you felt that there's competition between us is the moment that I won the fight" malakas na kumpiyasang wika niya rito. Hindi niya alam kung bakit niya pinapatulan ang babaeng 'to but he felt the need to.
"Anong ibig mong sabihin?" naiiritang tanong ni Sabrina sa kanya
"Im staying at their house. Im sorry hindi niya pala nasabi sa iyo because you two broke up. And its funny that you are acting like a 1st lady when in fact you dont hold any strings to him. You're just a stupid EX girlfriend" tuloy-tuloy na litanya niya dito
"I did it by purpose. I broke up with him but he left something in my tummy. Must be a Red Jr." nakangiting wika ni Sabrina sa harap ng salamin habang hinahaplos ang tiyan.
"Hahaha" bigla na naman siyang natawa ng malademonyo sabay umling-iling.
"Bakit ganyan ang reaksyon mo??" naguguluhang tanong sa kanya ni Sabrina. She's not aware how her reactions backfire on her. Malamang ay hindi nito inaasahan ang reaksyon niya.
"You think that surprises me? I know that being a whore is your full time job and by the way,I told you.... Im not that stupid and I know that the smartest thing that would come out on your mouth is a penis." nakangiti niya pa ring wika rito
"Kung sinasabi mong demonyo ka pwes mas demonyo ako sa iyo and I wont let you ruin our relationship. Not a fag like you!!!" nagsisimula na itong sumigaw at mag hysteria
"I maybe gay but at least Im not desperate" hinarap niya ito saka tiningnan mula ulo hanggang paa.
"I wont give up just like that. I know that Im pregnant at papanagutan ako ni Red. Hindi lang ikaw ang demonyong makikipaglaban sa kanya"
"Then goodluck and may the best devil win" wika niya sabay kuha ng kanyang gamit at iniwan ito sa loob ng CR.
"Teka saan ka pupunta kinakausap pa kita!!!!" sigaw nito sa kanya ng makalabas na siya sa banyo.
Sa huling pagkakataon ay lumingon siya para patulan ang kahibangan nito.
"Im sorry. your ex boyfriend is waiting for me outside." wika niya saka nginitian ulit ito ng nakaka-asar.
Nang makailang hakbang siya ay narinig niyang sumigaw ito at may lumagabog sa loob ng banyo. He smiled victoriously. Nang papalabas naman siya ng building ay nakatanggap siya ng mensahe mula sa Director. Probably the song that they should perform he thought. Binuksan niya ang mensahe and it read:
Song to perform: Taylor Swift's Love Story
Muntik na niyang maibato ang cellphone sa biglang pagkainis.
"For Christ sake!! Im not Juliet... Im Jude.. Bwisit!!!" singhal niya sa sarili saka itinago ang cellphone.
Itutuloy...
0 Violent Reactions!
Say anything you want! Rogue Mercado doesnt bite! :D